فردا نیوز - گویی برزیل به محلی برای حاشیه سازی سیاست خارجی کشورمان تبدیل شده است. هنوز از حاشیه سازی یک  دیپلمات ایرانی در برزیل و بازداشت و اخراج او از وزارت خارجه زمان زیادی نگذشته است که سفر رئیس جمهور و 50 نفر از هیات همراه وی به این کشور بار دیگر در صدر خبرها قرار گرفت.

امتناع رئیس جمهور برزیل از دیدار با احمدی نژاد، لغو مراسم رونمایی بدل ستون تخت جمشید از سوی شهردار ریو دوژانیرو، عدم استقبال مقامات برزیل از هیات ایرانی و... از حاشیه های سفر غیر ضروری رئیس جمهور به کشور برزیل برای شرکت در اجلاس جهانی ریو+20 با موضوع توسعه و محیط زیست بود. اجلاسی که حضور معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان حفاظت از محیط زیست هم در آن کفایت می کرد.


نکته نخستی که در پایان این سفر مهم جلوه می کند، ضرورت حضور رئیس جمهور به چنین اجلاسی که در سطح معاونان برگزار شده بود است، موازی کاری ای که پیش از این نیز از سوی نمایندگان ملت و خصوصا رهبری مورد انتقاد قرار گرفته بود. رهبر انقلاب در جریان موازی کاری هایی که سال گذشته در دستگاه سیاست خارجی کشور اتفاق می افتاد، به مسئولان عالی‌رتبه کشور هشدار دادند و وزارت امور خارجه را مسئول هدایت منسجم و برنامه‌ریزی شده همه مسائلی دانستند که به نوعی با سیاست خارجی و روابط با دیگر کشورها مربوط می‌شود.

حال سئوال اساسی اینجاست که چرا اولا دولت به فاصله چند ماه دستورات رهبری را از یاد برد و دوباره به راه و رسم گذشته خود و دخالت در فعالیت های وزارت خارجه بازگشت و ثانیا اینکه چرا با وجود انصاب معاونان و مشاوران فراوان در حوزه سیاست خارجی، هیچ یک از آنها به سبب عدم ضرورت چنین سفری، رئیس جمهور را از این اقدام منع نکردند؟ و یا اینکه خود مشاوران نیز از درک چنین امری عاجز بوده اند؟


نکته بعدی هماهنگی های سفر بالاترین مقام اجرایی کشور به کشور دیگری است. مگر نه اینکه پیش از چنین سفرهایی هماهنگی های دیپلماتیک دقیق و منظمی از سوی دستگاه سیاست خارجی صورت می گیرد؟ پس چگونه است که علی رغم چنین هماهنگی هایی، برگزاری مراسم ها و دیدار با رئیس جمهور مربوطه همچنان در دستور کاری هیات قرار گرفته تا لغو آن در رسانه های برزیل به عنوان "ناراحتی هیات ایرانی و احتمال تیرگی روابط" نام برده شود؟

مسئله دیگری که در این باب مهم و البته دور از شان دیپلماسی ایرانی جلوه می کند، عدم استقبال و بدرقه رئیس جمهور کشورمان از سوی مقامات برزیلی است. امری که به عنوان ابتدایی ترین اصول دیپلماتیک دنیا شناخته می شود. طبق تصاویر منتشر شده در پایگاه اطلاع رسانی ریاست جمهوری نه تنها مقامات رسمی این کشور به استقبال از رئیس جمهور نیامده که نیروهای حفاظتی به خود اجازه حلقه دور رئیس جمهور و گرفتن عکس یادگاری داده اند. و جالب تر اینکه احمدی نژاد نیز بدون در نظر گرفتن شان ملت ایران، درخواست آنها را اجابت و با آنها عکس یادگاری گرفته است.


چگونه است زمانی که لولا داسیلوا رئیس جمهور سابق برزیل که برای شرکت در اجلاس گروه 15 به ایران سفر کرده بود با استقبال منوچهر متکی وزیر خارجه وقت کشورمان روبرو شده و دیدار با رهبر معظم انقلاب و رئیس مجلس شورای اسلامی در دستور برنامه های او قرار گرفته بود اما حضور مقامات ایرانی در این کشور با بی تفاوتی آنها روبرو شده است؟

کدام عرف و منطق می گوید که شان رئیس جمهور اسلامی ایستادن و عکس یادگاری گرفتن با نیروهای حفاظتی دیگر کشورهاست؟ آیا وقت آن فرا نرسیده که دستگاه دیپلماسی کشور نسبت به این اعمال یک سویه در سیاست خارجی و مورد بی مهری گرفتن مقامات بلند پایه کشورمان از سوی مسئولان دیگر کشورها پاسخگو بوده و واکنشی در خور این رفتار خارج از عرف دیپلماتیک نشان دهد؟