در بین ماههای قمری دو ماه است که به عبادات ویژه ای اختصاص یافته است .

1-    ماه مبارک رمضان که در این ماه بندگان به یک نوع عبادت فردی یعنی روزه داری دستور داده شده اند.

2-    ماه مبارک ذی الحجه که در این ماه بندگان امر به عبادت جمعی یعنی مناسک پر عظمت حج امر شده اند.

ماه ذی الحجه ماه شور و نشاط و مانور مسلمانان و به نمایش گذاشتن قدرت اسلام است. در این ماه هر مسلمانی در هر نقطه ی کره زمین که باشد در صورتی که عذری نداشته باشد خود را به مرکز ثقل عالم ملک

می رساند وهمراه با سایر مسلمانان از رنگ و نژادهای مختلف در کنار یکدیگر سرود وحدت و یگانگی می سرایند.

مسلمانان آفریقایی در کنار و دوش به دوش مسلمانان اندونزی آمریکایی  اروپایی  ژاپنی  ایرانی عرب فیلیپینی  برزیلی اسپانیولی و...

قرار می گیرند و ندای دلنشین

لبیک اللهم لبیک لا شریک لک لبیک

را سرمی دهند. آه چقدر مشتاقم که من نیز روزی در این همایش جهانی مسلمین شرکت نمایم.

اما فردا اول ذی الحجه روزه آن بسیار تأکید شده و امام موسی کاظم علیه السلام فرمودند هر کس فردا را روزه بدارد ثواب هشتاد ماه روزه داری برای او ثبت می شود.

ضمنا در روز اول ذی الحجه بود که وقتی پیامبر اکرم صلی الله علیه و آله آیات ابتدای سوره برائت را به ابوبکر دادند که به مکه نزد کفار ببرد و بر آنان ابلاغ نماید  (بنا بر مصالحی) در این هنگام حضرت جبرئیل علیه السلام نازل شد و از جانب پروردگار به ایشان پیام داد که باید شخصی از خودت این آیات را برای ابلاغ ببرد و کار هر کسی نیست. لذا پیامبر حضرت امیرالمومنین علیه السلام را فرستادند و ابوبکر را از نیمه راه به مدینه باز گرداندند و حضرت علی علیه السلام این مأموریت مهم را به انجام رساندند.

و مناسبت دیگراول این ماه شریف  پیوند نورانی وصال حضرت علی علیه السلام و فاطمه زهرا علیها السلام است.که در واقع بن امامت از سلاله این دو بزرگوار نهاده شد روزی که ملائک  عرش را آذین بستند و فرشتگان مقرب بهترین درودها و تبریکات را خدمت پامبر اسلام به هدیه آوردند .

من نیز این روز مبارک را خدمت امام زمان علیه السلام و همه شیعیان تبرک عرض می کنم.

 التماس دعا