آیا شما هم جزو آن دسته از کاربرانی هستید که استفاده از موتور جستجوی گوگل را برای هر جستجوی سطحی ترجیح می دهید؟روزانه چند بار به این صفحه مراجعه می کنید؟اگر گوگل شما را هم به خودش وابسته کرده،حتما مطلب زیر را بخوانید.براساس نتایج یک تحقیقات جدید، استفاده از گوگل برای یافتن اطلاعات به بخش ثابتی از زندگی بسیاری از افراد بدل شده است و به کارگیری این وب سایت جستجوگر به مرور مغز ما را تغییر می دهد.

------------------------------------------------

گوگل و وب سایت های دیگری نظیر آن، روشی که مغز ما اطلاعات را به حافظه می سپارد تغییر داده است.
 
به گزارش «روزگارنو» این تحقیقات توسط گروهی به سرپرستی « بتسی اسپارو» متخصص روانشناسی در دانشگاه «کلمبیا» آمریکا انجام شده است. نتیجه این تحقیقات به طور خلاصه این است که تحت تاثیر استفاده مکرر از ابزارهایی نظیر گوگل، مغزما آن بخش از اطلاعاتی را که می دانیم در وب سایت ها قابل دسترسی است دیگر به خاطر نمی سپارد.
 
برخلاف برخی دیگر از بررسی های قبلی مدعی نیست که استفاده از وب سایت هایی نظیر گوگل، ذهن ما را کند و یا ما را کودن می کند. مسئولان این تحقیقات معتقدند هنوز هم افراد قادرند اطلاعات فراوانی را به حافظه خود بسپارند به خصوص آن نوع اطلاعاتی که در وب سایت ها قابل دسترسی نیستند.
 
«بتسی اسپارو» می گوید:« ما به یک موجود بی فکر و یا تهی مغز بدل نشده ایم که قادر نیست از حافظه خود استفاده کند. نکته در این است که مغز ما به مرور عادت کرده و دریافته است که برای پیدا کردن اطلاعات به کجا مراجعه کند و این خارق العاده است.»
در این تحقیقات تاکید می شود که استفاده از وب سایت های جستجوگر نشان می دهد که مغز انسان خود را با شرایط و ابزارهای جدید انطباق داده و به جای تلاش برای سپردن همه اطلاعات به حافظه، راهها و ابزارهای جدید برای یافتن اطلاعات را فرا می گیرد.
 
«بتسی اسپارو» و همکاران وی چهار آزمایش متفاوت را برای سنجش این موضوع انجام دادند.
 
در اولین آزمایش مربوط به سنجش حافظه، از شرکت کنندگان در آزمایش خواسته شد که مطالبی را در یک کامپیوتر تایپ کنند. نیمی از این افراد فکر می کردند که این اطلاعات در کامپیوتر محفوظ خواهد ماند و نیمی دیگری فکر می کردند مطالبی که تایپ می کنند بعدا پاک خواهد شد.
 
قاعدتا نیمه ای که فکر می کرد این مطالب پاک خواهند شد سعی کردند که این مطالب را به خاطر بسپارند. در صورتی که آن عده که فکر می کردند بعدا خواهند توانست به این مطالب ذخیره شده مراجعه کنند برای به خاطر سپردن آن هیچ تلاشی نکردند.
 
هدف آزمایش دوم این بود که مشخص کند آیا دسترسی به کامیپوتر و اینترنت روی مطالبی که ما به خاطر می سپاریم تاثیر می گذارد یا نه؟
 
به عنوان مثال اگر از ما سئوال شود چند کشور را می شناسید که پرچم آنها فقط یک رنگ دارد، اولین چیزی که به ذهن افراد می آید آیا رنگ پرچم هاست و یا اینکه چگونه و کجا روی کامپیوتر می توانند این اطلاعات را پیدا کنند؟
 
در بخش دیگری از این آزمایش از شرکت کنندگان خواسته شد که نه تنها متن تایپ شده در کامپیوتر بلکه پرونده ای که این متن در آن ذخیره شده بود را به خاطر بیاورند. پاسخ به این سئوال موجب تعجب پژوهشگران شد چون شرکت کنندگان محل ذخیره کردن این پرونده را بهتر از خود متن به یاد داشتند.

«بتسی اسپارو» متخصص روانشناسی در دانشگاه کلمبیا و مسئول این تحقیقات می گوید:« مغز ما درست مثل حالتی که برای اطلاعات به حافظه دوستان، همسر و یا همکار اتکا می کند، یاد گرفته که به اطلاعات ذخیره شده دراینترنت نیز اتکا کند. اکنون روش اصلی فراگیری اطلاعات و دانش برای ما نه به خاطر سپردن اطلاعات بلکه دانستن این نکته است که کجا می توان آن را پیدا کرد.»
 
خانم اسپارو می گوید دامنه و جزییات تاثیر اینترنت روی حافظه انسان هنوز بسیار ناشناخته است ولی در پایان این تحقیقات وی به این نتیجه رسیده که اکنون اینترنت برای بسیاری از افراد مثل یک حافظه خارجی یا یدکی عمل می کند. حافظه انسان خود را با ابزارهای جدید ارتباطات انطباق می دهد.